از عهد باستان ریحان یک ضد عفونی کننده قوی در دندانپزشکی محسوب می‌شود و دارای مزایای بسیاری برای سلامت دهان و دندان است.

ریحان دارای خواص ضد میکروبی بوده و در درمان عفونت‌ها بسیار موثر است، باید توجه داشت که ریحان نه تنها در #درمان_آفت تاثیرگذار است بلکه از بروز آفت‌های دهانی و عفونت نیز جلوگیری می‌کند.

برای #پیشگیری از آفت‌های دهان باید سبزی ریحان را به طور مداوم مصرف کنید.

برای #درمان آفت‌های دهانی کافی است ۴ لیوان آب را بجوشانید و برگ ریحان را به آن اضافه کنید و به مدت ۱۰ دقیقه اجازه دهید برگ‌ها در داخل آن باقی بماند و سپس محلول باقی مانده را در یخچال نگهداری کنید و روزی ۲ بار دهان خود را با این ترکیب بشوئید.

آشپزی_سالم

•⇦ صبحانه دافع اخلاط زائد❗️

↫ نخود آب :
نخود از شب قبل به همراه پودر سنگ نمک و آب روی شعله ملایم تا صبح بپزد تا کاملاً نرم شود، صبح با روغن زیتون و آب لیموترش تازه میل کنید.

↫ این غذا علاوه بر ضد دیابت بودن در صورت مداومت بدن را از چهار خلط مضرّ سودا، صفرا، بلغم و تکاثف خون پاکسازی می کند.
↫ از غذاهای است که برای ناباروری عالیست

ترکیب روغن زیتون و سرکه ؛ یک غذا داروی کلیدی ؛
که در آن مقدار سرکه باید نصف روغن زیتون باشد
?برطرف کننده ی یبوست

?اصلاح عملکرد کبد و
✔️رفع خارش بدن
✔️درمان کبد چرب
پاکسازی کبد

?مفید در درمان بیماریهای مترتب با غلبه ی صفرا مثل ؛
✔️ضعف اعصاب و عصبانیت
✔️بیش فعالی در کودکان
✔️لکنت زبان
✔️بیخوابی

سر فصل های آموزشی دستیاری دندانپزشکی

✅آشنایی با آناتومی و فیزیولوژی دهان و دندان
✅کننرل عفونت در دندانپزشکی
✅بیماری ها و عفونت های شایع دهان و دندان
✅آشنایی با روش های ترمیمی و زیبایی
✅آشنایی با مواد دندانی
✅آشنایی با پروتز،ایمپلنت،جرمگیری،ارتودنسی ✅پریودنتالوژی
✅اندودنتیکس
✅رادیولوژی
✅جراحی دهان،فک و صورت
✅میکروبیولوژی
✅دندانپرشکی اطفال و کودکان
✅اورژانس های دندانپزشکی
✅آشنایی با انواع وسایل و تجهیزات دندانپزشکی
✅آشنایی با چیدمان انواع ست ها

حالتی که در ان دندانپزشک و دستیارش، اطراف بیمار قرار می گیرند و می توان یک مداخله و مشارکت کارآمد و در عین حال روان را ایجاد نمایند. بنابراین دستیار در کنار صندلی بیمار قرار می گیرد تا همکاری نزدیک و تنگاتنگی با دندانپزشک داشته باشد. از آنجائیکه هدف تیم دندانپزشکی کاهش حرکات اضافی حین کار است، علم ارگونومی می تواند کمک کننده باشد. ارگونومی علمی است که تلاش میکند شرایط کاری را برای راحتی کارکنان متناسب نماید. در یک محیط دندانپزشکی قسمتهای خاصی از بدن می توانند صدمه و آسیب ببینند که در زیر به آنها اشاره شده است.

 دندانپزشک بدون هیچ گونه کششی با پشت صاف می نشیند.پاها کاملا صاف روی زمین قرار می گیرد و رانها کمی زاویه دارند تا زانوها تا حدودی پایین تر از باسن قرار گیرند. دستیار طوری می نشیند که پشت او صاف باشد وسطح قرار گیری چشم ها حدود ۴تا ۵ اینچ بالاتر از سطح چشمهای دندانپزشک باشد. هدف از این افزایش ارتفاع بهبود دید و دسترسی آسانتر است. از صندلی یا بار استفاده می کند تا هم از پشت و هم شکم محافظت کند. پاها را بر روی قسمتی از صندلی که به این منظور در نظر گرفته شده قرار می دهد. رانها و باسن دستیار می بایست موازی شانه های بیمار قرار گیرد.
تیم دندانپزشکی:
اگر چه ممکن است طراحی، نوع و موقعیت قرار گیری تجهیزات در مطبهای مختلف بطور قابل ملاحظه ای متفاوت باشد، اما عقیده اصلی که مبین دندانپزشکی چهاردستی و انجام یک پروسه درمانی کار آمد و راحت است باید تامین گردد. شناسایی موقعیت های درست و در هنگام درمان بر اساس ساعت، راه خوبی برای آموزش این موقعیت ها به تیم دندانپزشکی است. توجه کنید که ناحیه قرارگیری دستیار بر اساس اینکه دندانپزشک چپ دست یا راست دست است تغییر می کند. یک دایره دور صندلی دندانپزشکی تصور کنید که صورت بیمار در مرکز آن باشد و بالای سر بیمار موقعیت ساعت ۱۲ را نشان می دهد. این ساعت به ۴ ناحیه تقسیم میشود.

انتقال وسایل : انتقال کارآمد و به موقع وسایل و مواد، حاصل یک تلاش گروهی است که به هماهنگی و ارتباط بین دندانپزشک و دستیار مرتبط است. روشی که توضیح داده می شود بر اساس کار با یک دندانپزشک راست دست است.
اصول اساسی انتقال وسیله:
انتقال وسیله در ناحیه انتقال صورت می گیرد.اصول زیر جهت ایجاد موثرترین نحوه انتقال مطرح می گردد:
۱-دستیار باید توالی عمل در حال انجام کار را بداند و بتواند وسیله جدیدی که لازم خواهد شد را پیش بینی نماید.
۲-یک حرکت مختصر می بایست بهنگام انتقال وسیله انجام شود ( شامل فقط انگشتان مچ و آرنج )
۳- وسایل در حالت استفاده منتقل می شوند(یعنی لبه کارگر وسیله به طرف دندانی که روی آن کار میشود هدایت می گردد
۴-وسیله باید طوری منتقل شود که دندانپزشک بتواند بخوبی دسته وسیله را بگیرد
۵-دندانپزشک باید وسیله را محکم بگیرد.

تکنیک انتقال توسط دستیار:
برای انتقال وسایل تکنیک اختصاصی به نام تک دستی وجود دارد که برای کارآمدی بیشتر استفاده می گردد. این تکنیک بهنگام تحویل یا انتقال وسایل و هندپیس و پوآر آب و هوا بکار می رود.از اصول پایه زیر برای برداشتن و دادن و پس گرفتن وسایل استفاده کنید.یک وسیله از سینی وسایل با استفاده از شست، انگشت اشاره و انگشت میانی دست چپ برداشته می شود، به طوریکه وسیله از انتهای دسته یا سمت مخالف کارگر آن گرفته شود. وسیله به منطقه انتقال برده می شود و با استفاده از دو انگشت کوچک دست چپ،وسیله استفاده شده از دندانپزشک گرفته شده و بین دو انگشت دست نگه داشته میشود. وسیله جدید در ناحیه انتقال منتقل می گردد و محکم در دست دندانپزشک قرار می گیرد. نوک کارگر وسیله به سمت دندان یا قوس دندانی که دندانپزشک بر روی ان کار میکند هدایت می گردد. سپس وسیله استفاده شده به سینی وسایل برگردانده می شود.
نحوه در دست گرفتن وسیله توسط دندانپزشک :
حالتی که در آن دندانپزشک یک وسیله را نگه می دارد بستگی دارد به نوع وسیله، نحوه استفاده از آن و اینکه درمان بر روی کدام قوس فکی انجام می شود. درک این نوع در دست گرفتن وسیله، برای انتقال روان و رد و بدل کردن وسایل ضروری است. از انواع این دوشها می توان ,Pen Grasp, Thumb palm Grasp ,Palm Grasp، اشاره کرد.

تنوع و تغییرات در رد و بدل کردن وسایل :
وسایل مخصوصی وجود دارند که می بایست متفاوت منتقل شوند.
آینه و سوند : به هنگام آغاز یک درمان، دندانپزشک از یک آینه دهانی و یک سوند استفاده می نماید تا منطقه ای که احتیاج به درمان دارد را پیدا کند. دستیار با استفاده از دو دست، همزمان آینه و سوند را به دندانپزشک می دهد. دندانپزشک هر کدام از دستهایش را در یک سمت دهان بیمار قرار می دهد و کار را شروع می کند، در حالیکه آماده دریافت وسایل نیز می باشد.

وسایل لولادار یا محوردار:
وسایل لولادار مانند فورسپس، قیچی و پلایر طوری طراحی شده اند که باز و بسته می شوند. این ابزار از لولا گرفته شده و طوری منتقل می شوند که دسته آن به سمت کف دست دندانپزشک هدایت شود یا اینکه دسته قیچی داخل انگشتان دندانپزشک قرار گیرد.
پلایر های مخصوص حمل رول پنبه : هنگامیکه این وسیله جهت انتقال اشیاء کوچک به سمت دهان یا به خارج از دهان استفاده می شود لازم است تغییری در تکنیک یک دستی داده شود. بدین ترتیب که طوری وسیله را به دندانپزشک می دهیم که هر دو نوک آن را بهم می فشاریم این کار از افتادن شیء جلوگیری می کند.

انتقال مواد دندانپزشکی :
مواد دندانی معمولا از ناحیه انتقال نزدیک چانه بیمار منتقل می شوند. سمان و لاینرها بر روی اسلپ یا پدی که بر روی آن مخلوط شده اند بهمراه یک اپلیکاتور منتقل می شوند. پد را در دست راست خود نگه داشته و یک تکه گاز را در دست چپ قرار دهید. در این حالت دندانپزشک هم به مواد دسترسی دارد و هم می تواند نوک وسیله را بهنگام نیاز پاک نماید. مواد در داخل سرنگ، مانند ماده قالبگیری، کامپوزیت رزین و سمانها، به راحتی به دندانپزشک منتقل می شوند. سرنگ طوری منتقل می گردد که دندانپزشک بتواند آن را در حالت استفاده بگیرد. اعضای تیم که به تراش، دید و دسترسی مناسبی دارند می بایست مواد را دقیقا در حفره قرار دهند تا برای جایگذاری صحیح، احتیاج به مبادله اضافی وسایل نباشد.

تکنیک انتقال وسایل به روش دو دستی :
این تکنیک شامل مراحل زیر می باشد:
۱- از دست راست خود استفاده کرده و با شست و پو انگشت مجاور، وسیله را از روی سینی و از ناحیه نزدیک به انتهای کارگر آن بر دارید.
۲- با کف دست چپ، وسیله استفاده شده را از دندانپزشک گرفته، در حالی که انگشتان خود را بسته اید، قبل از اینکه آنرا به سینی برگردانید نگه دارید.
۳-وسیله جدید را به دندانپزشک تحویل دهید، بطوری که نوک کارگر آن به سمت موقعیت صحیح هدایت شود.
۴- وسیله استفاده شده را در موقعیت درست به سینی برگردانید.

کنترل رطوبت (ایزولاسیون)
هنگامی که بعنوان یک دستیار فعالیت می کنید یکی ازمسئولیتهای شما حفظ ارتقاء
شرایط کلینیک است. دندانها، بافتهای اطراف و حفره دهان بعنوان محفظه ای برای آب بزاق، خون و قطعات دندانی هستند. نوع درمان و کاری که قرار است در آن بعنوان دستیار مشارکت کنید و نوع دسترسب به ناحیه عمل، روش انتخابی ایزولاسیون را را برای شما مشخص می کند. در این فصل چند تکنیک و طرز کار مختلف ارائه می شود که می تواند به شما کمک کند تا در موقعیت های مختلف بهترین کار را انجام دهید.
شستشوی دهان :
دو روش اصلی شستشوی دهان که در دندانپزشکی استفاده می شود شستشوی ناحیه محدود و شستشوی کامل دهان است.
روش ۱- در اغلب موارد بکار می رود، زیرا در ضمن آماده سازی و تراش دندان، دبریها می توانند تجمع پیدا کنند. این روش باید خیلی سریع و بطرز کارآمدی، بدون ایجاد هیچ گونه تأخیری درانجام آن، صورت پذیرد. این روش معمولا هنگامی که دندانپزشک کار را برای انجام یک بررسی یا معاینه دقیق تر متوقف می کند انجام می گیرد.

روش ۲- در پایان یک درمان انجام می شود و باعث احساس راحتی و نشاط بیمار می گردد.
روشهای ساکشن کردن دهان :
۱- Saliva Ejector تخلیه کننده بزاق - این وسیله برای خارج کردن حجم کم بزاق یا آب از دهان بیمار استفاده می شود. این لوله کوچک سبک برای انطباق با مناطق مختلف دهان، دارای انعطاف پذیری می باشد. برای اینکه سر ساکشن را در دهان بیمار ثابت کنید می توانید آن را به شکل یک عصا خم کرده و در زیر زبان مخالف سمتی که بر روی آن کار انجام می شود، قرار دهید.
۲- ساکشن دهانی با حجم بالا : HVE وسیله قویتری برای کنترل رطوبت است که معمولا در طول اعمال دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد.
سیستم HVE بر اساس قانون خلا کار می کند که مشابه جاروبرقیهای خانگی است.
موارد کاربرد آن : ۱- تخلیه دهان از بزاق، خون، آب و دبریها
۲-کنار نگه داشتن زبان یا گونه به دور از ناحیه عمل
۳- کاهش آئروسل های باکتریایی که توسط هندپیس های با سرعت بالا ایجاد می شوند.

 توجهات لازم در استفاده از ساکشنهای دهانی :
استفاده نادرست یا بی ملاحظه از HVE، می تواند باعث شود که تصادفا بافت نرم توسط ساکشن کشیده شود و صدمه در بافت ایجاد نماید. نگه داشتن نوک ساکشن در گوشه بافت نرم می تواند از بروز این اتفاق جلوگیری کند. اگر تصادفا بافت نرم به داخل نوک ساکشن کشیده شد، سر آن را بچرخانید تا کشش بر طرف شود یا سریعا دستگاه را خاموش کنید تا بافت رها شود.
سر ساکشن های معمولی :
متداولترین سر ساکشن های مورد استفاده، از پلاستیک نیمه سخت ساخته شده اند که باید قبل از استفاده مجدد استریل شوند. سرهایی از جنس استیل هم در دسترس هستند که باید قبل از استفاده مجدد استریل شوند.

اگر می خواهید تکنسین دستیار دندانپزشک شوید باید در دوره های آموزشی مربوطه شرکت کنید.

ناحیه ای از دهان که قرار است تحت درمان قرار گیردو نوع درمان مورد نظر،وضعیت صندلی بیمار را تعیین می کند.چند پوزیشن وجود دارد که بیمار می تواند در آن قرار بگیرد.
۱- پوزیشن Uprithtعمودی :پشتی صندلی صاف و با زاویه ۹۰درجه است. این پوزیشن در هنگام نشستن و مرخص کردن بیماران استفاده می شود. همینطور ممکن است برای رادیوگرافی و قالبگیری استفاده شود.
۲- پوزیشن سوپاین Supine: پشتی صندلی خوابیده می شود تا بیمار کاملا دراز بکشد.بدلیل شکل صندلی، بیمار کاملا صاف نخواهد بود.سر بیمار و زانوها حدودا در یک سطح خواهند بود.اغلب درمانهای دندانپزشکی در این وضعیت انجام می شود.
۳-وضعیت ساب سوپاینTrendelenberg : هنگامی اطلاق می شود که سر بیمار کاملا پایین تر از پاهای او قرار گیرد. این پوزیشن مخصوصا در شرایط اورژانسی که بیمار غیر هوشیار میشود توصیه می گردد.

شما با شرکت در دوره های آموزش تکنسین دستیار دندانپزشک می توانید به یک تکنسین خوب تبدیل شوید.

وجود یک رابطه کارآمد و در عین حال دوستانه میان دندانپزشک و دستیار می تواند موفقیت یک مطب دندانپزشکی را تضمین کند. این دو نفر می بایست در یک رابطه نزدیک و تنگاتنگ با یکدیگر کار کنند تا چهار هدف زیر را تامین نمایند:
۱- افزایش راحتی بیمار
۲- انجام مراقبتهای دندانی با کیفیت بالا
۳- کاهش استرس و خستگی تیم مشغول در کلینیک
۴- کاهش زمان لازم برای انجام درمانهای دندانپزشکی

محیط کلینیک: طراحی و شکل فضای کلینیک، به اندازه مطب،اینکه چند نفر دندانپزشک در آن کار می کنند،چند نفر دستیار وجود دارد و تعداد بیمارانی که روزانه دیده می شوند وابسته است اتاق درمان دندانپزشکی که به عنوان Dental operatory خوانده می شود،مرکز مطب است. در این اتاق، بیماران تحت درمان دندانپزشکی قرار می گیرند.
تجهیزات اتاق دندانپزشکی: تجهیزات اصلی و استاندارد اتاق دندانپزشکی در یک مطب عمومی در جدول یک امده است. (انتهای کتاب)

مراقبت از تجهیزات دندانپزشکی :
تجهیزات دندانپزشکی گران،پیچیده و حساس هستند و می بایست بر اساس دستورات کارخانه سازنده نگهداری شوند.کارکنان کلینیک مسئول مراقبت روزانه از تجهیزات موجود در مطب دندانپزشکی هستند.
پذیرفتن بیمار:
توجه به این نکته که چه زمانی و چگونه یک بیمار پذیرش کنیم در ایجاد یک تجربه مثبت برای او بسیار مهم است. معمولا با نام فامیل بیماران با انها سلام و احوالپرسی می کنیم و حتما سعی می نماییم ارتباط چشمی و لبخند داشته باشیم و اگر اولین ملاقات بیمار است، خودمان را معرفی کنیم. وقتی می خواهید وارد اتاق معاینه شوید، وسایل شخصی بیمار را در جای امن گذارده و سر صحبت را باز کنید تا به بیمار کمک کند و احساس راحتی و آرامش بیشتری پیدا نماید.

جهت یادگیری دستیاری دندانپزشکی می توانید در دوره های آموزش تکنسین دستیاری دندانپزشکی شرکت کنید.

دندانها بر حسب شکل و وظیفه ای که به عهده دارند به 4 گروه تقسیم می شوند:
دندانهای اینساپزور (برنده): شامل سانترال و لترال (پیش میانی و پیش کناری) بوده، جهت بریدن غذا بدون اعمال نیروی سنگین طراحی شده دارای یک لبه نسبتاً تیز و تک ریشه ای می باشند.
دندان نیش (کانین): که به آن دندان کاسپید هم می گویند. در گوشه قوس دندانی قرار داشته و دارای یک تاج ضخیم و نوک تیز بوده که توانایی بریدن و پاره کردن غذا با اعمال نیروی سنگین را دارد. ریشه آن یک ریشه کشیده و بلند بوده و اغلب بلندترین ریشه قوس فکی است به همین دلیل این دندان معمولاً آخرین دندانی است که بیمار از دست می دهد.

1. پرمولرها (Permolar): همان دندان های آسیای کوچک می باشند که به دلیل دارا بودن دو کاسب به آنها بای کاسپید نیز می گویند. جهت جویدن و پاره کردن غذا بکار رفته و دو کاسپ آنها یک سطح جونده ایجاد می کند.
توجه: در سیستم دندان شیری دندان پرمولر وجود ندارد.
2. دندانهای مولر: همان دندانهای آسیای بزرگ بوده، جهت جویدن و آسیاب کردن غذا با اعمال نیروهای سنگین بکار می رود. کاسپ مولرها نسبت به پرمولرها کوتاهتر و کندتر است تا سطح جونده بهتری ایجاد شود. موادهای فک پایین دو ریشه ای (یک ریشه در مزیال و یک ریشه در دیستال) و مولرهای بالا سه ریشه ای (2 ریشه در باکال و 1 ریشه در پالاتال) می باشند.

سیستم دندانی: به مجموعه دندانهای موجود در دهان گفته می شود.
قوس دندانی (Dental Arch): به مجموعه دندانهای موجود در یک فک گفته می شود.
کوادرانت یا ربع فکی: اگر هر قوس دندانی را از خط وسط به 2 قسمت مساوی تقسیم کنیم ماحصل 4 ربع فکی خواهد بود.
سکتانت یا فکی: هنگامی است که قوس دندانی را به 3 قسمت بدین شرح تقسیم نمائیم:
از دندان نیش تا نیش به نام سکستانت قدامی و از دندان 8-4 بنام سکستانت خلفی.
نماهای آناتومیک دندان عبارتند از: 1) کانتورها 2) کانتکت ها 3) امبراژورها
کانتورها (Contours): به برجستگی های سطح دندان اطلاق می شود و شامل موارد زیر است:
کاسپ: برجستگی هرمی شکل که از برخورد 4 مثلث متساوی الساقین ایجاد می شود و برجستگی برنده سطح دندانهای جونده را تشکیل می دهد.
کاسپ کارابلی (Carabelli) برجستگی یا کاسپ کوچکی در سطح زیر پالاتال مولر اول و دوم فک بالا.
توبرکل: (Tubercle) برجستگی کوچک مینایی که گاهی در سطح پالاتال دندانهای قدامی دیده می شود.
توجه: کاسپ یک ساختمان آناتومیک است شامل بافتهای مینا عاج و پالپ. اما توبرکل یک زائده مینایی است.
سینگلوم (Cingulum): برجستگی بزرگ و مشخص مینایی که در سطح لینگوال دندانهای قدامی فک بالا و پایین که سطح مزیال را به دیستال متصل می نماید.
ماملون (Mamelon): به زوائد مینایی در لبه اینسایزال دندانهای قدامی تازه رویش یافته اطلاق می شود.
حداکثر تحدب (Hight of contour): به حداکثر برجستگی تاج دندان اطلاق می شود.
نقاط تماس: (Contact Points) محل اتصال دندانهای مجاور در نمای پروگزیمال در محل حداکثر تحدیشان می باشد.
وظایف نقطه های تماس عبارتند از:
جلوگیری از گیر غذایی 2) ثبات قوس فکی 3) حفظ اثربین دندانی از آسیب های حین جویدن.
امبراژور (Embrasures): فضاهای مثلثی فرضی هستند که از کنار هم قرار گرفتن دو دندان مجاور بوجود می آیند.
از نمای باکال امپراژورها عبارتند از:
امبراژور الکوزال: مثلث بالای نقطه تماس
امبراژور جینجیوال: مثلث زیر نقطه تماس که بوسیله لثه بین دندانی پرشده.
از نمای الکوزال امبراژورها عبارتند از: 1- امبراژور باکال: فضای مثلثی در سمت باکال نقطه تماس 2- امبراژور لینگوال: فضای مثلثی در سمت لینگوال نقطه تماس.
فوسا (Fossa): به معنای حفره بوده و به عمیق ترین قسمت آن پیت Pit می گویند.
سالکوس (Sulcus): به معنای شیار بوده که به عمیق ترین قسمت آن (Groove گروو) می گویند.
سیستم های دندانی (Dentition): در طول زندگی، آدمی دارای دو سری دندان می باشد.
سیستم دندانی، مجموعه ای از دندانهای طبیعی در قوس دندانی است. از نظر زمان بندی سه سیستم دندانی را در طول عمر تجربه می کنیم که عبارتند از:
اولیه یا شیری (Primery)
مختلط (Mixed)
دائمی (Permanent)
سیستم دندانی اولیه: همان سیستم دندانی شیری است. این دوره از 6 ماهگی تا 6 سالگی می¬باشد. و در این زمان تنها دندان های شیری در دهان حضور دارند. تعداد دندانهای شیری در 20 عدد بوده و در حدود 2 سالگی یا کمی بعد از آن کامل می¬شوند. ریشه دندانهای شیری به مرور تحلیل رفته و دندان شیری می افتد و این زمان تقریباً مصادف است با رویش دندان دائمی زیرین.
سیستم دندانی دائمی: هنگامی که آخرین دندان شیری می افتد سیستم دندانی اولیه تبدیل به سیستم دندانی دانمی می شود.
سیستم دندانی مختلط: از هنگامی که اولیه دندان شیری می افتد تا هنگامی که آخرین دندان شیری می افتد سیستم دندانی مختلط است (بین 12-6 سالگی).
سیستم های نام گذاری دندانها
جهت نامگذاری دندانها 3 سیستم پذیرفته شده به شرح زیر بکار می رود:
1- سیستم ملی یا یونیورسال:
در این سیستم دندانها را از عدد 1 تا 32 شماره گذاری می نمایند.
دندان شماره 1 مولر سوم راست فک بالا، دندان شماره 16 مولر سوم چپ بالا، دندان شماره 17 مولر سوم چپ پایین و دندان 32 مولر سوم راست پایین است.
برای نامگذاری دندان های شیری در این سیستم از حروف انگلیسی بزرگ استفاده می کنند که از حرف A شروع شده و به حرف T ختم می گردد.
2- سیستم استاندارد بین المللی (ISO/FDI):
در این سیستم برای نامگذاری دندان به هر دندان 2 عدد اختصاص می یابد. عدد اول سمت چپ نمایانگر کوادرانت مربوطه و عدد دوم سمت راست شماره دندان مربوطه می باشد.
در این سیستم کوادرانت 1 راست بالا، کوادرانت 2 چپ بالا کوادرانت 3 چپ پایین و کوادرانت 4 راست پایین است. شمارش دندانها از میدلاین به سمت خلف می باشد.
برای نامگذاری دندانهای شیری شماره کوادرانت ها بدین شرح است:
عدد 5 راست بالا/ عدد 6 چپ بالا/ عدد 7 چپ پایین/ عدد 8 راست پایین.
3- سیستم پالمر (Palmar):
کوادرانت مربوطه را توسط دو خط عمود بر هم براکت نشان داده و شماره مورد نظر را داخل آن می نویسیم. دندانها از میدلاین به سمت خلف شمرده می شوند. دندان شماره 1 سانترال و شماره 8 دندان عقل می باشد. جهت شمارش دندان های شیری از حروف بزرگ انگلیسی درون براکت استفاده می شود. A برای سانترال شیری و E برای مولر دوم شیری است.

اگر علاقه مند به آموزش تکنسین دستیار دندانپزشک هستید می توانید در دوره های مجازی آن شرکت کنید.

قابل توجه متقاضیان محترم به مناسیت ایام مبارک دهه فجر

مرکزآموزش انجمن پرستاری ایران برای ثبت نام کنندگان در این تاریخ تخفیف ویژه اعمال می نماید(باظرفیت محدود)

دستیار دندانپزشک | تکنسین دندانپزشکی | دوره تکنسین دستیار دندانپزشک

لثه سالم چه خصوصیاتی دارد؟

لثه، بافت نگهدارنده دور دندان است. این بافت وقتی سالم است که نمای صورتی رنگ و شفافی داشته باشد. در برخی افراد جوان وقتی به نمای لثه (لثه‌ای که کمی‌ خشک باشد) از نزدیک دقت کنیم، شبیه پوست پرتقال به نظر می‌رسد البته این حالت در افراد مختلف ممکن است کمی‌ متفاوت باشد. علت اصلی از دست رفتن دندان در بزرگسالان، بیماری لثه و بافت دور دندان است. بیشتر مردم در زندگی به انواعی از بیماری لثه دچار می‌شوند. این بیماری می‌تواند به چند شکل ظاهر شود اما نتیجه همه آنها تضعیف حمایت از دندان‌هاست.

نشانه‌های بیماری التهاب لثه چیست؟

تورم و جداشدگی لثه‌ها از دندان، خونریزی لثه‌ها، طعم ناخوشایند دهان، بوی بد دهان، درددندان هنگام غذاخوردن (گرم، سرد، شیرین)، لقی دندان و خروج چرک از دور دندان. این التهاب، نوع پیشرفته بیماری لثه محسوب می‌شود. به طوری که حفره‌هایی پر از پلاک بین دندان‌ها و لثه‌ها تشکیل می‌شود و به مرورزمان آنقدر این حفره‌ها بزرگ می‌شوند که مقادیر بیشتری از پلاک را به دام می‌اندازند. وقتی پلاک به زیرخط لثه گسترش یابد، التهاب دوردندان مسجل می‌شود.

اگر التهاب لثه به موقع درمان نشود، چه عوارضی خواهد داشت؟

به‌تدریج لثه‌ها از دندان فاصله می‌گیرند و دندان‌ها سست و لق خواهندشد. معمولا این التهاب بدون درد است اما وقتی عفونت به آن اضافه شود، آبسه تولید می‌شود و به‌دنبال آن درد و تحلیل استخوان پیش می‌آید. در صورت بروز چنین حالتی فقط باید به دندان‌پزشک مراجعه کرد چون با اقدام به موقع، احتمال ترمیم لثه‌ها بیشتر خواهد بود. درمان هم شامل جرمگیری و صاف کردن سطوح ریشه و در مراحل پیشرفته، جراحی است.

مراقبت ناکافی از دندان‌ها، باعث تشکیل پلاک و چسبیدن آن به دندان‌ها می‌شود و بهترین راه برای پیشگیری از ایجاد پلاک، مسواک زدن و استفاده از نخ دندان است. البته هر قدر هم که بهداشت دهان و دندان را رعایت کنیم، باز هم احتمال تشکیل پلاک دندانی وجود دارد. پس هرکسی باید هر ۶ تا ۱۲ ماه برای جرمگیری مراجعه کند و بیمارانی که دچار التهاب دوردندان هستند یا به سرعت دچار تجمع مقدار زیادی رسوبات دندانی می‌شوند، لازم است در فاصله زمانی کمتر مراجعه داشته باشند.