آنفولانزا
آنفولانزا نوعی عفونت حاد سیستم تنفسی است که توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شود. آنفولانزا از دسته‌ی بیماری‌های واگیر دار بوده و امکان انتقال آن در مکان‌های عمومی‌بسیار زیاد است. از جمله علائم آن می‌توان به این موارد اشاره نمود: تب و لرز، دردهای عضلانی، کوفتگی بدن، سرفه، گلودرد و آبریزش بینی. هرچند معمولاً آنفولانزا بعد از گذشت چند روز بهبود می‌یابد، می‌توان از داروهای ضد ویروس و داروهای کاهش دهنده‌ی علائم بیماری برای درمان استفاده نمود. مشاهده شده است برخی افراد که کاملاً سالم هستند به منظور پیشگیری از بروز این بیماری، مصرانه اقدام به مصرف واکسن آنفولانزا می‌کنند. در این خصوص ذکر چند نکته ضروری است: چندین روز طول می‌کشد تا واکسن آنفولانزا در مقابل ویروس در بدن ایمنی ایجاد کند. مدت ایمنی ایجاد شده توسط واکسن محدود به همان سال می‌باشد. مصرف واکسن آنفولانزا معمولاً برای گروه‌های ذیل پیشنهاد می‌شود: سالمندان، اطفال، بيماران مبتلا به بيماري‌هاي مزمن و کارکنان حرف پزشکی.
تبخال
یک بیماری ویروسی است که موضع درگیر به صورت التهاب و مجموعه‌تاول‌های ریز نمایان می‌شود. ویروس هرپس سیمپلکس باعث بیماری تبخال در صورت و چشم می‌گردد. برای تبخال هنوز درمان قطعی وجود ندارد و اگر ویروس وارد بدن شود تا پایان عمر همراه شخص خواهد ماند و در هنگام ضعف دفاعی بدن بروز می‌نماید. اگرچه در برخی بیماران و پس از چندین سال عود بیماری، به ناگهان تظاهر مجدد تبخال از بین می‌رود اما هم‌چنان ناقل ویروس به دیگران خواهند بود.

ایدز
عبارت است از به وجود آمدن ضعف عمده در دستگاه ایمنی (نقص ایمنی) توسط ویروس HIV. دوره نهفتگی این بیماری حدود 6 ماه تا 10 سال است؛ در این دوران فرد مبتلا، بی خبر از بیماری خود ولی ناقل آن می‌باشد. راه‌های انتقال ویروس HIV، خون، مایعات ترشحی بدن و شیر مادر می‌باشد. درمان قطعی ندارد اما برای مقابله با عفونت‌هایی که در پی این بیماری ایجاد می‌شود، آنتی بیوتیک تجویز می‌گردد.
هپاتیت
بیماری التهاب کبد است که می‌تواند خود محدود شونده باشد (خود به خودی برطرف گردد) یا اینکه به سمت سرطان کبد پیش رود. ویروس‌های هپاتیت رایج ترین علت هپاتیت در دنیا هستند ولی عفونت‌های دیگر، مواد سمی‌( نظیر الکل و برخی دارو‌ها) و بیماری‌های خود ایمنی نیز می‌توانند موجب بروز هپاتیت شوند. نشانه‌هایی نظیر کم اشتهایی، حالت تهوع، استفراغ، تب، ضعف، خستگی و تیر کشیدن در ناحیه‌ی شکم تقریباً بین همه انواع هپاتیت مشترک است .

 داروهای ضد ویروس

فارسی نام ژنریک فارسی نام ژنریک
آمانتادین Amantadine آسیکلوویر Aciclovir
اسلتامیویر Oseltamivir والاسیکلوویر Valaciclovir
زیدوودین Zidovudine ریباویرین Ribavirin
آدفوویر Adefovir لامیوودین Lamivudine
والگان سیکلوویر Valganciclovir گان سیکلوویر Ganciclovir
تری فلوریدین Trifluridine ایدوکسوریدین Idoxuridine
توصیه‌ها و نکات آسیکلوویر: در طول درمان با آسیکلوویر، آب زیاد مصرف شود. رعایت بهداشت دهان و دندان ضروری است.

در صورتی که علاقه مند به یادگیری نسخه خوانی هستید باید دوره های آموزشی مربوطه آن را بگذرانید.