انواع حالات بیماری MS

MS عود کننده-فروکش کننده (RRMS)

افراد مبتلا به این فرم از بیماری دارای علایمی هستند که به درمان پاسخ داده و سپس از بین می‌روند. تظاهر نشانه‌ها اغلب به‌عنوان تشدید بیماری تلقی می‌شود. قسمت‌هایی از روند بهبودی ممکن است برای هفته‌ها یا سال‌ها ادامه داشته باشد. این فرم از بیماری رایج‌ترین حالت بیماری است و حدود ۸۵ درصد افراد، در ابتدا مبتلا به این وضعیت تشخیص داده می‌شوند.

MS پیشرونده‌ی ثانویه ( SPMS)

این شکل از بیماری زمانی تشخیص داده می‌شود که مشکلات ناشی از یک حمله، طی دوران فروکش شدن کاملا از بین نمی‌روند. این حالت اغلب در بیمارانی که نخست مبتلا به فرم RRMS تشخیص داده شده بودند، اتفاق می‌افتد. با گذشت زمان ضعف پیشرونده در بیماران مشاهده می‌شود.

MS پیشرونده‌ی اولیه (PPMS)

این فرم از بیماری با گذشت زمان پیشرفت می‌کند و دارای وضعیت‌ فروکشی یا بهبود علایم نیست. ۱۰ درصد موارد MS از این نوع‌اند.

MS پیشرونده-عود کننده (PRMS)

در این فرم از بیماری، بیمار دارای علایم تشدید رو به افزایش طی زمان است و بین این دوره‌های تشدید، دوره‌های متناوب بهبودی نیز مشاهده می‌شود. این حالت نادرترین حالت بیماری است و شامل ۵ درصد موارد تشخیصی می‌شود.

عوامل ایجادکننده MS چه هستند؟

علت دقیق MS هنوز مشخص نشده‌ است. تئوری‌های زیادی در باره‌ی دلایل ابتلا به MS وجود دارد. در این تئوری‌ها از کمبود ویتامین D گرفته تا عفونت ویروسی صحبت شده‌است. حتی مصرف بیش از اندازه‌ی نمک هم به‌عنوان یکی از عوامل پیشنهاد شده است. با این حال تا کنون هیچ کدام از این تئوری‌ها به اثبات نرسیده و علت MS همچنان ناشناخته مانده است. این بیماری مسری نبوده و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود.

علایم

به علت اینکه این التهاب خودایمنی ممکن است تقریبا در هرجای سیستم عصبی مرکزی، به غلاف میلین اکسون‌ها حمله کند، موقعیت و شدت هر حمله می‌تواند متفاوت باشد. در نتیجه علایم حمله MS نیز می‌تواند بین بیماران کاملا متفاوت باشد و در هر جای بدن پدیدار شود. اولین علامت معمول تغییر در ادراک حسی است. افراد مبتلا به MS اغلب از حملات متناوبی رنج می‌برند، به‌صورتی دوره‌ای علایم آن تخفیف می‌یابند. حمله‌های MS می‌تواند برای ماه‌ها طول بکشد و پس از آن یک دوره فروکش شدن مشاهده شود؛ اگرچه بیماری در برخی افراد ممکن است بدون وجود این دوره‌های فروکش، به‌طور مداوم بدتر شود.