تریاژ:  Triage

تریاژ یعنی رده بندی کردن، در ادبیات بهداشت و سلامتی به معناي فرآیند جداسازي مجروحان و قربانیان یک حادثه گسترده طبیعی یا مصنوعی است.

تریاژسیستمی است برای الویت بندی یا دسته بندی کردن مصدومین یک حادثه براساس نوع و جراحت آنها، جهت درمان یا انتقال به مرکز درمانی وهمچنین تریاژ مشخص میکند که کدام مصدومین جهت حفظ جان به مراقبت اورژانسی وسریع نیاز دارند.

هدف اصلی تریاژ تعیین اولویت هاي پزشکی و فعالیت هاي درمانی براي افزایش تعداد کل نجات یافتگان است.

تاریخچه تریاژ :

تاریخچه تریاژ به جنگ هاي دوران ناپلئون(جنگ جهانی) بر میگردد . جراحی معروف به نام « دومینیک جین لاري » در ارتش ناپلئون روش تریاژ را براي تقسیم بندي و جداسازي سریع آسیب دیدگان جنگی و براي آسیب دیدگانی که به فوري ترین مداخلات پزشکی نیاز داشتند ابداع نمود. او این فعالیتها را (تریاژ) در زمان وقوع جنگ ابداع وگسترش داد.

درکشور فرانسه، درسیستم تریاژ چهار دسته تعریف شده است (فوت شده، نیاز شدید، نیاز نسبی، جراحت خفیف و شوک روانی)  این سیستم تریاژ توسط یک پزشک به نام « مدیسین ترویر» اجرا شد.

اهمیت و نقش تریاژ :

همیشه برخی از آسیب دیدگی ها به مراقبتهاي فوري نیاز دارند. بیماران ترومایی به طور مشخص در همان ساعت اول آسیب دیدگی، که به نام ساعت طلایی نامیده میشود، به یک جراحی نیازمندند، بنابراین هدف اصلی تریاژ در این زمان بحرانی: جلوگیري از این چالش مشکل ساز و توزیع مناسب بیماران بر اساس اولویت هاي درمانی آنها است.

افراد مسئول در سیستم تریاژ :

·  افسر تریاژ (فردی که مسئولیت این کار را به عهده دارد و دوره های خاصی را بدین منظور طی کرده است).

·  پزشکان

·  پرستارها

·  تکنیسین ها

·  نجاتگران

الویت بندی یا تقسیم بندی  در تریاژ :

همانطور که گفته شد تشخیص الویت های درمان و انتقال مصدومین نیاز به تجربه و مهارت زیادی دارد. در تریاژ چهار دسته مصدوم با علائم و شرایط درمانی مختلف وجود دارد. همچنین برای هر دسته رنگ خاصی را به آن اختصاص داده تا با توجه به نوع رنگ، افراد غیر مسئول تریاژ هم از وخامت و حال مصدوم آگاهی داشته باشند.