تعریف کمکهای اولیه:

کمک های اولیه First Aid به اقداماتی گفته می شود که یک فرد تعلیم دیده (امدادگر) پس از بروز حادثه به منظور جلوگیری از مشکلات  بیشتر،آسیب های وارده به مصدوم و کاهش مرگ و میرها تا قبل از رسیدن به مرکز درمانی انجام می دهد.

تعریف امدادگر:

نخستین فردی است که بر بالین بیمار حاضرشده ، به مسائل پزشکی آگاه بوده وخدمات اولیه ای را ارائه می دهد که از اهمیت پیشرفته طبی یا اورژانسی برخوردار است.

خصوصیات امدادگر:

• داشتن نظم وحفظ خونسردی
• داشتن سرعت عمل وقاطعیت در کار
• داشتن احساس مسئولیت وابتکارعمل
• دانش و مهارت لازم در انجام کمک های اولیه
• مدیریت و دقت

وظایف امدادگر:

• برخورد مناسب باحادثه ومصدوم
• بررسی موقعیت وانجام اقدامات مناسب باآن
• معاینه وارزیابی مصدوم
• اجرای کمکهای اولیه یااقدامات درمانی
• انتقال مصدوم
• مدیریت صحنه
• تهیه گزارش (گزارش نویسی)
• ارتقاء سطح علمی و بالابردن مهارتهای فردی
• آگاه کردن مرکزفوریتهای پزشکی یا اورژانس115

مرکز آموزش انجمن پرستاری ایران برگذار کننده دوره فوریت های پزشکی یا کمک های اولیه با بهترین اساتید با شهریه مناسب و اقساطی به همراه ارائه مدرک معتبر انجمن پرستاری ایران به دانشجویان عزیز داده می شود برای اطلاعات بیشتر دوره کمک های اولیه با این شماره تماس بگیرید 02166575754

مشخصات جعبه یا کیف کمکهای اولیه:

* درمقابل ضربه و رطوبت وخاک آلودگی مقاوم بوده تا بتواند از محتویات خود محافظت کند. * براحتی بتوان به کمک دستگیره آنرا حمل کرد. * اندازه آن متناسب باوسایل موجود باشد. * با بازکردن آن همه وسایل موجود درمعرض دید باشد. * دارای علامت یانشانه ای واضح باشد.

وسایل مورد نیازکیف کمکهای اولیه:

*گاز(ساده و استریل) * باند(نواری،کشی، سه گوش) * چسب (لوکوپلاست،حساسیت،هندی پلاست) * سنجاق،قیچی،تیغ بیستوری * ماده ضد عفونی کننده(بتادین،ساولن) * پنس،پنست، پک (pak) پانسمان * پنبه استریل،سوآپ پنبه ای،دستکش(استریل وغیر استریل) * چراغ قوه،ترمومتر،ماسک * فشارسنج،گوشی پزشکی،گارو *آتل(بادی،پلاستیکی،چوبی و...درسایزهای مختلف) *کیسه یخ ، سرم شستشو ،آبسلانگ * سرنگ بزرگ(برای شستشوی چشم یا زخم) * اسپری سالبوتامول،قرص مسکن(فقط استامینوفن) *کتاب کمکهای اولیه،خودکار،کاغذیادداشت

مدیریت صحنه آسیب به روش STOP :

مدیریت صحنه به روش STOP
Stop	ایست(اولین اقدام درمدیریت صحنه همان توقف چند لحظه ای عملیات است).
Think	فکرکردن(سپس درباره شرایط بوجود آمده وابعادآن خسارت وغیره فکرکنید).
Observe	مشاهده کنید(نحوه کاهش آسیب وعملیات رابررسی کنیدومواردخطرآفرین رادریابید).
Planing	برنامه ریزی کنید(برای انجام عملیات واقدامات برنامه ریزی کنید و وسایل مورد نیاز رامشخص کنید).

یکی از بهترین متدهای پیشنهادی برای مدیریت صحنه آسیب استفاده از روش STOP می باشد.دراین روش به امدادگران توصیه می شودازاقدامات عجولانه وغیر مسئولانه بپرهیزندودرابتدای حضوردرصحنه حادثه دست به هیچ اقدامی نزنند.هرحادثه اثرات بسیاری برروی افرادآسیب دیده وامدادگران ومدیران عملیاتی داردوتوقف (STOP) به شما کمک می کند که ازتاثیرات روانی حادثه برخود بکاهید وبهتر بیندیشیدو سپس شروع به انجام اقدامات وارائه کمکهای اولیه نمایید.بخاطرداشته باشیدکه کل این موارد ذکر شده چند لحظه بیشتر طول نمی کشدولی نتایج حاصل ازآن بسیار ارزشمند است.

تماس با مرکز اورژانس 115 :

*محل دقیق حادثه راشرح دهیدوشماره تماس خودرا به مرکزبگویید. *تعداد و وضیعت مصدومین را اطلاع دهید.

ارزیابی مصدوم در فوریت های پزشکی:

امدادگر به هنگام مواجه شدن با یک مصدوم باید سعی کند درباره آن سه دسته اطلاعات راجمع آوری کند.

1. چگونگی وقوع حادثه
2. علائم بیماری
3. نشانه های بیمار

ارزیابی مصدوم از نظر حفظ حیات به دو مرحله ارزیابی اولیه و ارزیابی ثانویه تقسیم می شود:

الف) ارزیابی اولیه مصدوم :

ارزیابی اولیه، بلافاصله پس ازنخستین برخورد با مصدوم آغازشده وهدف ارزیابی کنترل عوامل تهدید کننده زندگی و رسیدگی و مراقبت سریع به این مشکلات می باشد. مدت زمان این نوع ارزیابی حدود90 ثانیه است. عوامل تهدید کننده زندگی ، به عواملی گفته می شود که در عرض چند لحظه زندگی فرد را به خطرانداخته ودرصورت عدم اصلاح بلافاصله به مرگ  می انجامد مانند بسته شدن راه هوایی، ایست قلبی، حمله قلبی، برق گرفتگی، خونریزیهای شدید خارجی یا داخلی و...

ارزیابی اولیه شامل موارد زیر می باشد :

1. A) Airway ( ایجاد راه هوایی باز): اگرمصدوم قادر به صحبت کردن است و یاآگاهی وهوشیاری دارد راه هوایی او باز می باشد اگر راه هوایی او بسته بود برای ایجاد راه هوایی باز، احتیاج به مانورهایی دارد که در فصل خفگی شرح داده شده است. عقب افتادن زبان و قرار گرفتن آن در برابرگلو شایع ترین علت انسداد و راه هوایی در مصدومین بیهوش است. اجسام خارجی و آسیب به مجاری هوایی نیز می‌توانند باعث انسداد راه هوایی شود.

علایم انسداد راه هوایی:  در صورت انسداد کامل، هوای تنفسی به گوش نمی‌رسد و صورت و لبها کبود است و در انسداد ناقص راه هوایی، صدای قل قل و خرخر به گوش می‌رسد همچنین ورود و خروج هوا به ریه خوب انجام نمی‌گیرد. Snoring خرخر کردن:این نوع صداها در دم و بازدم شنیده میشوندوعلت اصلی بروز آنها، قرارگرفتن زبان و اپی گلوت درجلوی راه هوایی است.(انسدادقسمت فوقانی تنفسی) Gurglin قل قل کردن: این صداها نماینگر وجود مایع در راه هوایی بوده، برای رفع آن نیاز به ساکشن دهان وحلق وجود دارد. در صورت در دسترس نبودن ساکشن ، باید مصدوم را در پوزیشن ریکاوری قرار داد.بازکردن راه هوایی : شامل بازکردن چانه، عقب بردن سر موجب بالا  وکنار رفتن زبان از روی مدخل مسیر هوایی می باشد.

1. B) Breathing(برقراری تنفس):اگرمصدوم هوشیارباشد،تنفس دارد اگرچه ممکن است این تنفس وصدای تنفسی غیرمعمول باشدوبایدبه صدای تنفسی توجه کرد.درمصدوم بیهوش،بازبودن راه هوایی وتنفس رامیتوان از روشL.F بررسی کرد.

L: Look)) مشاهده کردن(بالا وپایین رفتن قفسه سینه) L : Listen)) شنیدن صدای تنفسی F : (Feel) احساس کردن(هوای بازدمی مصدوم روی صورت وگونه خود) هنگام بررسی تنفس به نکات زیر توجه کنید : 1- تعداد تنفس در دقیقه 2- عمق تنفس: (تنفس های تند ، عمقی، سطحی و...) 3- تنفس سخت: (دیس پنه یا سختی تنفس وضعیتی است که طی آن  مصدوم با دشواری  دم و بازدم  روبرو است.) از علائم دیس پنه می توان به : *حرکت پره های بینی با هر دم و بازدم *استفاده از عضلات کمکی تنفس به خصوص عضلات گردنی، پشت و بین دنده ای برا ی انجام عمل دم *استفاده بیش از حد از عضلات شکمی جهت انجام بازدم  و.... اشاره کرد. C)Circulation  (به جریان درآوردن گردش خون): با لمس نبض گردن (کاروتید) از وجود ضربان قلب اطمینان حاصل کنیدکه معمولاً باید 10 ثانیه برای لمس نبض وقت گذاشت. توجه داشته باشید که هر دو شریان کاروتید را هم زمان باهم لمس نکنید و فشارزیادی بر روی این شریان وارد ننمائید زیرا در ریتم ضربان قلبی اختلال ایجاد شده و حتی باعث شوک هم میشود.

ب) ارزیابی ثانویه مصدوم:

انجام یک ارزیابی منظم وجامع ازکل بدن مصدوم همراه باگرفتن شرح حال را ارزیابی ثانویه می گویند و شامل3 بخش است. 1)مصاحبه وگرفتن شرح حال 2)معاینه علائم حیاتی 3)بررسی وضعیت هوشیاری ومعاینه فیزیکی کامل قبل ازشروع ارزیابی ثانویه باید به موارد زیر توجه کرد: نشانهSymptom : گفته هایی است که مصدوم خود بیان می کند (حالت تهوع، سرگیجه، عدم وجود حس و...) علامت  Sign: مواردی است که امدادگر در طی معاینه ی مصدوم به دست می آورد (نداشتن تنفس، پوست سرد، و...)