حالت اورژانس شرایطی است که در ان اقدام فوری برای فردی که آسیب دیده یا بطور ناگهانی بیمار شده لازم می باشد. وقتی شرایط اورژانس پزشکی اتفاق می افتد، زمان مراجعه به کتب مرجع برای یافتن پاسخ نیست. شما باید آماده کمک رسانی به طور ناگهانی باشید. افرادی که در دسته اعمال دندانپزشکی معمول قرار می گیرند، تنوع زیادی از لحاظ سنی و شرایط پزشکی دارند. همین امر اهمیت این قضیه را نشان می دهد که همه افرادی که در مطب دندانپزشکی کار می کنند باید دانش و آگاهی و ظرفیت لازم را در موارد زیر داشته باشند :
1: دانستن وظایف و مسئولیت قانونی در هنگام کمک در شرایط اورژانس.
۲ : ارزیابی بیمار در حین درمان دندانپزشکی تا هر گونه وضعیتی که منجر به حالت اورژانس می شود را جلوگیری کنیم.
۳ : آمادگی برای شرایط اورژانس.
۴ : داشتن ابزار مخصوص و آماده بودن آنها برای استفاده در حالت اورژانس و داشتن آگاهی لازم برای چگونگی استفاده از آنها.
جلوگیری از پیش آمد اورژانس
راحت ترین راه برای جلوگیری از بروز اورژانس این است که تاریخچه پزشکی هر بیمار را به صورت کامل و به روز داشته باشیم. حتی داروهایی که بیمار در گذشته مصرف کرده است هم مهم است. مصرف کورتون و مشتقات آن طی دو سال گذشته بسیار مهم است.
باید تغییرات در وضعیت سلامتی و نسخه دارویی را ثبت نمائیم. در آخر فرم از بیمار امضا می گیریم تا قانونا همه این اطلاعات را تایید کند. بر اساس اطلاعات مرتبط با بیماریهای مزمن، مشکلات قلبی و یا درمانهای دارویی می توان درمان دندانپزشکی ویژه ای بر پایه نیازهای خاص هر بیمار انجام داد.

مسئولیتهای قانونی
اداره و کنترل وضعیت اورژانس را باید جدی گرفت، اما مشکلات قانونی نباید شما را بترساند و مانع انجام کار شما شود. قانون به عمل کننده اجازه می دهد تا تحت شرایط استاندارد تعریف شده عمل کند که این شرایط بدین گونه تعریف شده است :
۱: در مقایسه با افراد دوره دیده و با تجربه، بنا به امکانات موجود در شرایط پیش آمده، آیا همین اقدامات انجام می شد؟
۲: همه پرسنل باید در زمینه و (Cardiopulmonary Resuscition) CPR و مانور هایملیخ آموزش دیده باشند.
آمادگی برای اورژانس
تمام تیم دندانپزشکی باید آمادگی برای هر گونه اورژانسی داشته و با روش استاندارد برای اداره اورژانس آشنا شده باشند.
تعیین مسئوولیت در اداره شرایط اورژانس می باید چندین نفر دوره دیده، هر کدام نقش خاصی را به عهده گیرند که تعیین مسئولیت آن به عهده دندانپزشک است که آن را تعیبن کند.
جابجایی مهارتها
البته همه کارکنان باید آماده و آموزش دیده باشند و در صورت لزوم نقش شان با یکدیگر تعویض شود.
تمرینات روتین
آموزش ها باید همیشه ارزیابی شوند.ممکن است یک اورژانس ماهها در مطب دندانپزشکی اتفاق نیافتد ولی افراد باید نقش وظیفه شان را تمرین کنند و حتی توانایی طرح ریزی و اداره حالت اورژانس را به تنهایی داشته باشند.
نقش کارکنان در طی یک اورژانس
۱: منشی باید برای کمک تماس بگیرد و در کنار تلفن بماند تا آدرس مطب یا راهنمائیهای لازم در این زمینه را بدهد و کمک پزشکی مقتضی را فراهم کند.
۲ : دستیار و بهداشتکار دندان باید اکسیژن لازم ( مثل باز کردن یقه لباس، در و پنجره و آوردن کپسول اکسیژن ) و کیت داروهای اورژانس را فراهم کند.
۳: دندانپزشک و دستیار کنار بیمار بمانند تا علائم اولیه حیاتی را ارزیابی کنند یا بهبود بخشند.
۴: سیستم کمکی دندانپزشکی هم پاسخگوی نیازهای حاضر در مطب باشند.
۵: لیست تلفن های اورژانس باید کنار هر تلفن چسبیده شده باشد، که شامل موارد زیر است:
۱) شماره پلیس
۲) شماره آتش نشانی
۳) اورژانس پزشکی

برای آموزش مجازی دستیار دندانپزشک می توانید در دوره های مربوطه آن شرکت کنید.

هپاتیت انواع مختلفی دارد :A,B,C,D,E
هپاتیت A
می تواند هر کسی را مبتلا کند، طریق تماس با مدفوع فرد آلوده انتقال می یابد. واکسن در افراد بالای ۲ سال می تواند استفاده شود و ایمنی طولانی مدت ایجاد می کند.
هپاتیت B
سبب یک بیماری جدی و طولانی مدت، سرطان کبد، نقص کبدی و حتی مرگ می شود. از طریق خون و سایر ترشحات بدن می تواند منتقل شود. مثل بزاق، فردی که مبتلا به بیماری شده است و فردی که در معرض بیماری قرار گرفته ولی علائم آشکار ندارد می توانند ناقل بیماری باشند. در نتیجه فردی که ظاهر سالمی دارد نیز ممکن است ناقل بیماری باشد.
پرسنل دندانپزشکی بدلیل تماس با خون و بزاق در خطر ابتلا قرار دارند. همچنین این پرسنل می توانند بطور ناخواسته حامل ویروس بوده و بیماری را به بیماران منتقل کنند.
ایمنی در مقابل هپاتیت :B
واکسن از بروز بیماری جلوگیری می کند.تمامی پرسنل شاغل در رشته های پزشکی باید واکسینه شوند.
تست پس از واکسیناسیون : ۱_۶ ماه بعد از سومین تزریق واکسن توصیه می شود تا مطمئن شویم آنتی بادی لازم ساخته شده است. در صورت عدم وجود آنتی بادی، هر سه دوره واکسن باید تکرار شود. واکسن هپاتیت B، برای زنان باردار خطری ندارد.
هپاتیت:C به طور موثر از طریق انتقال خون و یا تماس با خون ایجاد می شود.
استفاده از سوزن مشترک در معتادان تزریقی و سوزن آلوده تاتو ایجاد بیماری می کند. واکسنی برای هپاتیت C وجود ندارد.
هپاتیت D: یک ویروس ناقص است که به تنهایی نمی تواند تکثیر شود. در نتیجه HDV، همزمان با هپاتیت B، رخ می دهد و اغلب بیماری بسیار شدیدتری پیدا می کنند.
هپاتیت E : از طریق غذا و آب آلوده منتقل می شود.
HIV، ویروس نقص ایمنی :
از طریق خون و مایعات بدن یا تماس جنسی منتقل می شود.با آزمایش خون می توان آنتی بادی علیه HIV، را قبل از اینکه علائم آن ظاهر شود، مشاهده کرد.
ایدز از طریق مادر به کودک و سوزن آلوده منتقل می شود. پاشیدن خون آلوده به پوست زخمی و مخاط چشم یا بینی هم از راههای انتقال بیماری می باشد.
افراد مبتلا به HIV، معمولا به بیماریهای دیگر مثل سل و هپاتیت B، مبتلا می باشند.
ویروس هرپس :
عفونتی است که ایجاد زخمهای راجعه در لب می نماید. این زخم ها ممکن است در زمانی که فرد دچار تب و سرماخوردگی می شود ایجاد شود.
هرپس اولیه : بسیار مسری است و اولین تظاهر عفونت در کودکان ۱_۳ ساله است.
هرپس راجعه، پس از هرپس اولیه، ویروس به صورت نهفته باقی می ماند و در باقی طول عمر در دوره های متعددی مجددا بصورت زخم بر روی لب ظاهر می شود.
درمانهای دندانپزشکی بعد از دو هفته قابل انجام می باشد.
واکسن علیه هرپس وجود ندارد. استفاده از عینک جهت دندانپزشکان و دستیاران بسیار مهم است زیرا عفونت هرپس میتواند ایجاد کوری نماید. استفاده از دستکش می تواند از تماس با ضایعات و همچنین تماس ویروس با نواحی آسیب دیده پوست دندانپزشک جلوگیری کند.
توبرکلوز، سل:
سل سبب مرگ و میرهای زیادی در جهان گشته است.بدلیل ضعیف شدن سیستم ایمنی در افراد مبتلا به HIV,، این افراد بسیار در خطر ابتلا به توبرکلوز نیز می باشند. باسیل سل می تواند در برابر بسیاری از ضد عفونی کننده ها مقاومت کند.
علائم سل : سرفه به مدت بیشتر از ۳ هفته همراه با خلط، تب بدون عامل دیگر، خستگی، عرق شبانه، از دست دادن وزن بدون علت، بی اشتهایی.
انتقال سل : بیماری که علائم گفته شده را دارد در مرحله فعال بیماری می باشد. این شخص می تواند به راحتی بیماری را به افراد دیگر انتقال دهد.
باسیل سل بصورت اولیه در نتیجه سرفه کردن بیمار و خارج شدن ذرات خلط حاوی باکتری از دهان پخش می شود.این باکتری ها توسط افراد سالم استنشاق می شوند و به ریه آنها وارد می شود. یک فرد سالم غالبا با این میکروب می جنگد ولی در فردی که بدلیل بیماری دیگری ضعیف شده است ممکن است ایجاد سل نماید.
انتقال بیماری می تواند از طریق شیر آلوده و تماس با حیوان بیمار نیز اتفاق افتد.
کزاز :
این بیماری سبب اسپاسم و گرفتگی و سخت شدن عضلات می شود. با استفاده از واکسن می توان بر علیه آن ایمنی ایجاد کرد. توسط باسیل در خاک و غبار و مدفوع انسان و حیوان وجود دارد. میکروب از طریق زخم یا خراش وارد بدن بیمار می شود.
با استفاده از واکسن می توان بر علیه آن ایمنی ایجاد کرد .جهت این واکسن باید از دوز یادآور به منظور تقویت ایمنی استفاده کرد.
سیفلیس :
یک بیماری دستگاه تناسلی است. اگر چه باکتری عامل بیماری در بیرون بدن بسیار ضعیف و آسیب پذیر است ولی در دندانپزشکی در صورت تماس با ضایعات دهانی احتمال انتقال بیماری وجود دارد.
مرحله اول سیفلیس بروز زخمهای بدون درد به نام شانکر می باشد که در صورت تماس قابلیت انتقال بیماری را دارد. در صورتی که روی لب ایجاد شود ممکن است شبیه تب خال باشد ولی پوسته روی آن تیره تر است.
مرحله دوم نیز عفونی بوده و در صورت تماس با ضایعات باز. احتمال اینکه عفونت فوری ایجاد شود وجود دارد.
مرحله سوم به نام سیفلیس نهفته نامیده می شود و اغلب کشنده است و ممکن است پس از اینکه بیماری به مدت طولانی مثلا ۲۰ سال به صورت نهفته بود، ایجاد شود.
علائم مهم سیفلیس در حیطه دهان و سر :
پاپولهای شکاف دار در گوشه دهان، موکوس پچ های مرطوب و به رنگ خاکستری - سفید بر روی زبان، سقف دهان، لوزه ها، یا سطح داخلی لب ها. راش های کسترده و زیاد شبیه سرخک، جوشهای شبیه ابله و زخم های ترشح دار و ریزش موی سر.

برای شرکت در دوره های آموزشی تکنسین دستیار دندانپزشک به سایت انجمن پرستاری مراجعه کنید.

آشپزی_سالم

•⇦ صبحانه دافع اخلاط زائد❗️

↫ نخود آب :
نخود از شب قبل به همراه پودر سنگ نمک و آب روی شعله ملایم تا صبح بپزد تا کاملاً نرم شود، صبح با روغن زیتون و آب لیموترش تازه میل کنید.

↫ این غذا علاوه بر ضد دیابت بودن در صورت مداومت بدن را از چهار خلط مضرّ سودا، صفرا، بلغم و تکاثف خون پاکسازی می کند.
↫ از غذاهای است که برای ناباروری عالیست

حالتی که در ان دندانپزشک و دستیارش، اطراف بیمار قرار می گیرند و می توان یک مداخله و مشارکت کارآمد و در عین حال روان را ایجاد نمایند. بنابراین دستیار در کنار صندلی بیمار قرار می گیرد تا همکاری نزدیک و تنگاتنگی با دندانپزشک داشته باشد. از آنجائیکه هدف تیم دندانپزشکی کاهش حرکات اضافی حین کار است، علم ارگونومی می تواند کمک کننده باشد. ارگونومی علمی است که تلاش میکند شرایط کاری را برای راحتی کارکنان متناسب نماید. در یک محیط دندانپزشکی قسمتهای خاصی از بدن می توانند صدمه و آسیب ببینند که در زیر به آنها اشاره شده است.

 دندانپزشک بدون هیچ گونه کششی با پشت صاف می نشیند.پاها کاملا صاف روی زمین قرار می گیرد و رانها کمی زاویه دارند تا زانوها تا حدودی پایین تر از باسن قرار گیرند. دستیار طوری می نشیند که پشت او صاف باشد وسطح قرار گیری چشم ها حدود ۴تا ۵ اینچ بالاتر از سطح چشمهای دندانپزشک باشد. هدف از این افزایش ارتفاع بهبود دید و دسترسی آسانتر است. از صندلی یا بار استفاده می کند تا هم از پشت و هم شکم محافظت کند. پاها را بر روی قسمتی از صندلی که به این منظور در نظر گرفته شده قرار می دهد. رانها و باسن دستیار می بایست موازی شانه های بیمار قرار گیرد.
تیم دندانپزشکی:
اگر چه ممکن است طراحی، نوع و موقعیت قرار گیری تجهیزات در مطبهای مختلف بطور قابل ملاحظه ای متفاوت باشد، اما عقیده اصلی که مبین دندانپزشکی چهاردستی و انجام یک پروسه درمانی کار آمد و راحت است باید تامین گردد. شناسایی موقعیت های درست و در هنگام درمان بر اساس ساعت، راه خوبی برای آموزش این موقعیت ها به تیم دندانپزشکی است. توجه کنید که ناحیه قرارگیری دستیار بر اساس اینکه دندانپزشک چپ دست یا راست دست است تغییر می کند. یک دایره دور صندلی دندانپزشکی تصور کنید که صورت بیمار در مرکز آن باشد و بالای سر بیمار موقعیت ساعت ۱۲ را نشان می دهد. این ساعت به ۴ ناحیه تقسیم میشود.

انتقال وسایل : انتقال کارآمد و به موقع وسایل و مواد، حاصل یک تلاش گروهی است که به هماهنگی و ارتباط بین دندانپزشک و دستیار مرتبط است. روشی که توضیح داده می شود بر اساس کار با یک دندانپزشک راست دست است.
اصول اساسی انتقال وسیله:
انتقال وسیله در ناحیه انتقال صورت می گیرد.اصول زیر جهت ایجاد موثرترین نحوه انتقال مطرح می گردد:
۱-دستیار باید توالی عمل در حال انجام کار را بداند و بتواند وسیله جدیدی که لازم خواهد شد را پیش بینی نماید.
۲-یک حرکت مختصر می بایست بهنگام انتقال وسیله انجام شود ( شامل فقط انگشتان مچ و آرنج )
۳- وسایل در حالت استفاده منتقل می شوند(یعنی لبه کارگر وسیله به طرف دندانی که روی آن کار میشود هدایت می گردد
۴-وسیله باید طوری منتقل شود که دندانپزشک بتواند بخوبی دسته وسیله را بگیرد
۵-دندانپزشک باید وسیله را محکم بگیرد.

تکنیک انتقال توسط دستیار:
برای انتقال وسایل تکنیک اختصاصی به نام تک دستی وجود دارد که برای کارآمدی بیشتر استفاده می گردد. این تکنیک بهنگام تحویل یا انتقال وسایل و هندپیس و پوآر آب و هوا بکار می رود.از اصول پایه زیر برای برداشتن و دادن و پس گرفتن وسایل استفاده کنید.یک وسیله از سینی وسایل با استفاده از شست، انگشت اشاره و انگشت میانی دست چپ برداشته می شود، به طوریکه وسیله از انتهای دسته یا سمت مخالف کارگر آن گرفته شود. وسیله به منطقه انتقال برده می شود و با استفاده از دو انگشت کوچک دست چپ،وسیله استفاده شده از دندانپزشک گرفته شده و بین دو انگشت دست نگه داشته میشود. وسیله جدید در ناحیه انتقال منتقل می گردد و محکم در دست دندانپزشک قرار می گیرد. نوک کارگر وسیله به سمت دندان یا قوس دندانی که دندانپزشک بر روی ان کار میکند هدایت می گردد. سپس وسیله استفاده شده به سینی وسایل برگردانده می شود.
نحوه در دست گرفتن وسیله توسط دندانپزشک :
حالتی که در آن دندانپزشک یک وسیله را نگه می دارد بستگی دارد به نوع وسیله، نحوه استفاده از آن و اینکه درمان بر روی کدام قوس فکی انجام می شود. درک این نوع در دست گرفتن وسیله، برای انتقال روان و رد و بدل کردن وسایل ضروری است. از انواع این دوشها می توان ,Pen Grasp, Thumb palm Grasp ,Palm Grasp، اشاره کرد.

تنوع و تغییرات در رد و بدل کردن وسایل :
وسایل مخصوصی وجود دارند که می بایست متفاوت منتقل شوند.
آینه و سوند : به هنگام آغاز یک درمان، دندانپزشک از یک آینه دهانی و یک سوند استفاده می نماید تا منطقه ای که احتیاج به درمان دارد را پیدا کند. دستیار با استفاده از دو دست، همزمان آینه و سوند را به دندانپزشک می دهد. دندانپزشک هر کدام از دستهایش را در یک سمت دهان بیمار قرار می دهد و کار را شروع می کند، در حالیکه آماده دریافت وسایل نیز می باشد.

وسایل لولادار یا محوردار:
وسایل لولادار مانند فورسپس، قیچی و پلایر طوری طراحی شده اند که باز و بسته می شوند. این ابزار از لولا گرفته شده و طوری منتقل می شوند که دسته آن به سمت کف دست دندانپزشک هدایت شود یا اینکه دسته قیچی داخل انگشتان دندانپزشک قرار گیرد.
پلایر های مخصوص حمل رول پنبه : هنگامیکه این وسیله جهت انتقال اشیاء کوچک به سمت دهان یا به خارج از دهان استفاده می شود لازم است تغییری در تکنیک یک دستی داده شود. بدین ترتیب که طوری وسیله را به دندانپزشک می دهیم که هر دو نوک آن را بهم می فشاریم این کار از افتادن شیء جلوگیری می کند.

انتقال مواد دندانپزشکی :
مواد دندانی معمولا از ناحیه انتقال نزدیک چانه بیمار منتقل می شوند. سمان و لاینرها بر روی اسلپ یا پدی که بر روی آن مخلوط شده اند بهمراه یک اپلیکاتور منتقل می شوند. پد را در دست راست خود نگه داشته و یک تکه گاز را در دست چپ قرار دهید. در این حالت دندانپزشک هم به مواد دسترسی دارد و هم می تواند نوک وسیله را بهنگام نیاز پاک نماید. مواد در داخل سرنگ، مانند ماده قالبگیری، کامپوزیت رزین و سمانها، به راحتی به دندانپزشک منتقل می شوند. سرنگ طوری منتقل می گردد که دندانپزشک بتواند آن را در حالت استفاده بگیرد. اعضای تیم که به تراش، دید و دسترسی مناسبی دارند می بایست مواد را دقیقا در حفره قرار دهند تا برای جایگذاری صحیح، احتیاج به مبادله اضافی وسایل نباشد.

تکنیک انتقال وسایل به روش دو دستی :
این تکنیک شامل مراحل زیر می باشد:
۱- از دست راست خود استفاده کرده و با شست و پو انگشت مجاور، وسیله را از روی سینی و از ناحیه نزدیک به انتهای کارگر آن بر دارید.
۲- با کف دست چپ، وسیله استفاده شده را از دندانپزشک گرفته، در حالی که انگشتان خود را بسته اید، قبل از اینکه آنرا به سینی برگردانید نگه دارید.
۳-وسیله جدید را به دندانپزشک تحویل دهید، بطوری که نوک کارگر آن به سمت موقعیت صحیح هدایت شود.
۴- وسیله استفاده شده را در موقعیت درست به سینی برگردانید.

کنترل رطوبت (ایزولاسیون)
هنگامی که بعنوان یک دستیار فعالیت می کنید یکی ازمسئولیتهای شما حفظ ارتقاء
شرایط کلینیک است. دندانها، بافتهای اطراف و حفره دهان بعنوان محفظه ای برای آب بزاق، خون و قطعات دندانی هستند. نوع درمان و کاری که قرار است در آن بعنوان دستیار مشارکت کنید و نوع دسترسب به ناحیه عمل، روش انتخابی ایزولاسیون را را برای شما مشخص می کند. در این فصل چند تکنیک و طرز کار مختلف ارائه می شود که می تواند به شما کمک کند تا در موقعیت های مختلف بهترین کار را انجام دهید.
شستشوی دهان :
دو روش اصلی شستشوی دهان که در دندانپزشکی استفاده می شود شستشوی ناحیه محدود و شستشوی کامل دهان است.
روش ۱- در اغلب موارد بکار می رود، زیرا در ضمن آماده سازی و تراش دندان، دبریها می توانند تجمع پیدا کنند. این روش باید خیلی سریع و بطرز کارآمدی، بدون ایجاد هیچ گونه تأخیری درانجام آن، صورت پذیرد. این روش معمولا هنگامی که دندانپزشک کار را برای انجام یک بررسی یا معاینه دقیق تر متوقف می کند انجام می گیرد.

روش ۲- در پایان یک درمان انجام می شود و باعث احساس راحتی و نشاط بیمار می گردد.
روشهای ساکشن کردن دهان :
۱- Saliva Ejector تخلیه کننده بزاق - این وسیله برای خارج کردن حجم کم بزاق یا آب از دهان بیمار استفاده می شود. این لوله کوچک سبک برای انطباق با مناطق مختلف دهان، دارای انعطاف پذیری می باشد. برای اینکه سر ساکشن را در دهان بیمار ثابت کنید می توانید آن را به شکل یک عصا خم کرده و در زیر زبان مخالف سمتی که بر روی آن کار انجام می شود، قرار دهید.
۲- ساکشن دهانی با حجم بالا : HVE وسیله قویتری برای کنترل رطوبت است که معمولا در طول اعمال دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد.
سیستم HVE بر اساس قانون خلا کار می کند که مشابه جاروبرقیهای خانگی است.
موارد کاربرد آن : ۱- تخلیه دهان از بزاق، خون، آب و دبریها
۲-کنار نگه داشتن زبان یا گونه به دور از ناحیه عمل
۳- کاهش آئروسل های باکتریایی که توسط هندپیس های با سرعت بالا ایجاد می شوند.

 توجهات لازم در استفاده از ساکشنهای دهانی :
استفاده نادرست یا بی ملاحظه از HVE، می تواند باعث شود که تصادفا بافت نرم توسط ساکشن کشیده شود و صدمه در بافت ایجاد نماید. نگه داشتن نوک ساکشن در گوشه بافت نرم می تواند از بروز این اتفاق جلوگیری کند. اگر تصادفا بافت نرم به داخل نوک ساکشن کشیده شد، سر آن را بچرخانید تا کشش بر طرف شود یا سریعا دستگاه را خاموش کنید تا بافت رها شود.
سر ساکشن های معمولی :
متداولترین سر ساکشن های مورد استفاده، از پلاستیک نیمه سخت ساخته شده اند که باید قبل از استفاده مجدد استریل شوند. سرهایی از جنس استیل هم در دسترس هستند که باید قبل از استفاده مجدد استریل شوند.

اگر می خواهید تکنسین دستیار دندانپزشک شوید باید در دوره های آموزشی مربوطه شرکت کنید.

ناحیه ای از دهان که قرار است تحت درمان قرار گیردو نوع درمان مورد نظر،وضعیت صندلی بیمار را تعیین می کند.چند پوزیشن وجود دارد که بیمار می تواند در آن قرار بگیرد.
۱- پوزیشن Uprithtعمودی :پشتی صندلی صاف و با زاویه ۹۰درجه است. این پوزیشن در هنگام نشستن و مرخص کردن بیماران استفاده می شود. همینطور ممکن است برای رادیوگرافی و قالبگیری استفاده شود.
۲- پوزیشن سوپاین Supine: پشتی صندلی خوابیده می شود تا بیمار کاملا دراز بکشد.بدلیل شکل صندلی، بیمار کاملا صاف نخواهد بود.سر بیمار و زانوها حدودا در یک سطح خواهند بود.اغلب درمانهای دندانپزشکی در این وضعیت انجام می شود.
۳-وضعیت ساب سوپاینTrendelenberg : هنگامی اطلاق می شود که سر بیمار کاملا پایین تر از پاهای او قرار گیرد. این پوزیشن مخصوصا در شرایط اورژانسی که بیمار غیر هوشیار میشود توصیه می گردد.

شما با شرکت در دوره های آموزش تکنسین دستیار دندانپزشک می توانید به یک تکنسین خوب تبدیل شوید.