• امدادگر خوب باید مهارت کافی در کمک به مصدومین را داشته باشد (علم، تجربه، آگاهی و قدرت تمرکز ...).
• امدادگر خوب باید قدرت مدیریت در فراهم نمودن محیط آرام در اطراف حادثه (جلوگیری از تجمع بی مورد افراد) را داشته باشد.
• امدادگر خوب باید دارای روحیه قوی در برخورد با حوادث و مصدومین را داشته باشد (حفظ خونسردی) و به جای نگران کردن اطرافیان مصدوم، به آنها آرامش دهد.
• امدادگر خوب باید به سه رکن مهم در کمکهای اولیه یعنی سرعت، دقت و آرامش توجه نماید.
• امدادگر خوب باید بتواند عملیات تریاژ را اجرا نماید. تریاژ یعنی انتخاب و دسته بندی کردن مصدومین و توجه بیشتر و فوری­تر به مصدومین بدحال مثلاً به مصدومین بیهوش که به اعضای مهم او مثل قلب، ریه، عروق خونی بزرگ، مغز و ... صدمه وارد شده، توجه فوری­تر صورت گیرد.
• امدادگر خوب بابد بتواند حوادث تهدیدکنندۀ زندگی در مصدومین را شناسایی نموده و اقدامات احیاء شامل تنفس مصنوعی (ماساژ قلبی) مهار خونریزی و جلوگیری از بروز صدمات بیشتر را انجام دهد (با رعایت ترتیب اهمیت).
• امدادگر خوب باید قدرت ارزیابی وضعیت علایم حیاتی مصدوم را داشته باشد.
• امدادگر خوب باید از امکانات موجود با ذوق و سلیقه حداکثر بهره برداری را بنماید.
• امدادگر خوب باید درصورت امکان از دیگران کمک بخواهد و کار ارائه کمکهای اولیه را به صورت گروهی ادامه دهد.
• امدادگر خوب باید با توکّل به خدای متعال و با انگیزه والا به مصدومین کمک نماید.

امدادگر عزیز! تنها با تحویل مصدوم به پزشک مستقر در مرکز درمانی و ارائه گزارش حادثه مسئولیت شما پایان می یابد.