یک مشکل تنفسی است که با شروع ناگهانی و تنگی راههای هوایی شناخته می شود.منجر به سختی تنفس می گردد که با سرفه و صدای wheezing همراه است. حساسیت و آلرژی و یک احساس استرس شدید یا عفونت تنفسی ممکن است منجر به حمله آسمی شود. بیماران آسمی معمولا یک اسپری استنشاقی به همراه دارند که حاوی داروی باز کننده و گشاد کننده راههای تنفسی است که می توان در شروع علائم از آن استفاده کرد. این نکته خیلی مهم است که بیمار آسمی با گرفتن سابقه پزشکی قبلا تشخیص و متمایز شده باشد. و بیمار Inhaler( داروهای استنشاقی ) خود را در جلسه درمانی به همراه داشته باشد در آسمی ها بهتر است تزریق دو طرفه انجام نگیرد.
علائم :
۱) سرفه
۲) صدای خس خس Wheezing
۳) افزایش اضطراب
۴) رنگ پریدگی
۵) کبود شدن( بنفشی صورت بخصوص اطراف ناخنها )
۶) افزایش ضربان
اقدامات
۱) بیمار در وضعیت راحت قرار گیرد. بیمار آسمی نباید supine شود، بلکه باید در حالت نشسته قرار گیرد. اول راه هوایی را کنترل می کنیم که باز باشد، بعد کار می کنیم.
۲) دادن اسپری خود بیمار
۳) در صورت لزوم دادن اکسیژن
۴) اگر اسپری سالبوتامول جواب نداد آمینوفیلین تزریق می کنیم. اگر جواب نداد انتقال به بیمارستان تا در آنجا آدرنالین اپی نفرین تزریق شود.
برای شرکت در دوره های آموزش مجازی امدادگر و اورژانس می توانید به انجمن پرستاری مراجعه کنید.